926.færsla. Hvernig á að búa óvart til spænskan þjóðarrétt?

Í gær ætluðum við Einar að hafa mexíkóska pakkasúpu í matinn. Til að drýgja og bragðbæta ákvað ég að bæta fersku grænmeti út í hana. Þetta gerði ég: setti dós af niðursoðnum tómötum í skál, einn lauk, einn ferskan tómat og tvö hvítlauksrif. Og maukaði þetta með töfrasprota. Þegar ég smakkaði þetta fannst mér allt of sterkt hvítlauks/laukbragð af þessu svo mér datt í hug að þynna þetta með eins og hálfri maukaðri gúrku. Þegar gúrkan var komin út í tómatlaukmaukið smakkaði ég þetta. Og komst mér til þónokkurrar undrunar að því að ég hafði, algjörlega óvart, búið til gazpacho. Sver það, nákvæmlega eins á bragðið.

(Tek það fram að á þessari stundu var pakkasúpan ekki komin saman við. Þegar hún var komin þá hætti þetta algjörlega að vera gazpacho, enda er gaspacho kalt)