866. færsla. akademískur annáll

Ég hef eytt drjúgum tíma í að vera með samviskubit yfir því að hafa lítið gert í ritgerðinni. Í gær skilaði ég inn skýrslu (vegna sumarvinnunnar síðasta sumar) um fyrirlestra og greinar sem ég hef gert á árinu 2008. Og ég held svei mér þá að ég verði bara að hætta að vera með samviskubit, ég gerði alveg fullt á síðasta ári. Hér kemur það:

Febrúar 2008: Fyrirlestur á Mímisþingi (málþing íslenskunema)
Fyrirlesturinn hét „Það var blotnað í rigningunni“ og fjallaði um þolmynd af sögnum sem venjulega geta ekki staðið í þolmynd, sbr. dæmið í heiti fyrirlestursins (en það fann ég á netinu). Sögn eins og blotna hefur frumlag sem hefur ekki stjórn á atburðinum (maður blotnar ekki viljandi, maður getur hins vegar bleytt sig viljandi)en það virðist vera nauðsynlegt til þess að sagnir geti staðið í þolmynd. Vangavelturnar snérust svolítið upp í það hvenær maður hefur stjórn á atburði og hvenær ekki. Er til dæmis hægt að sofna á mettíma viljandi?

Rosalega gaman að halda fyrirlestur á Mímisþingi, sérlega skemmtilegt andrúmsloft og ekki verra að þar eru áhorfendur bæði úr bókmennta- og málfræðigeiranum sem þýðir það maður getur fengið athugasemdir frá sjónarhorni sem manni hefði aldrei dottið í hug sjálfum.

Apríl 2008: Fyrirlestur á Hugvísindaþingi á málstofunni „Íslenskan öll?“ en fyrirlestrarnir í henni tengdust allir Tilbrigðaverkefninu, sem var stór rannsókn gerð vítt og breytt um landið 2005-2007. Fyrirlesturinn minn hét „Þolanleg þolmynd?“ og fjallaði um niðurstöður um þolmynd í rannsókninni. Þar skoðaði ég svokallaða af-liði (strákurinn var laminn af nemandanum (ég fjallaði samt ekki um þetta dæmi sko, bara að sýna ykkur af-lið)) og aftur vafasama þolmynd eins og á Mímisþingi

Ágúst 2008: Fyrirlestur í DK á „stórfundi“.
Fyrirlesturinn hét „To passively get oneself something“ og fjallaði um þolmynd með afturbeygðum sögnum sem taka tvö andlög, dæmi: það var fengið sér hamborgara. Jájá, þið kannist sjálfsagt ekkert við þetta, en þetta er sko notað á netinu. Skoðaði netdæmin og komst að ýmsu um það hvernig þetta er notað. Var roooooooosalega stressuð fyrir fyrirlesturinn en eftir á að hyggja þá hefði ég ekkert þurft að vera það:) Bara svo stressandi að tala á ensku, en þegar maður er búinn að gera það einu sinni þá er það ekki jafn stressandi næst.

September 2008: Bókarkafli í Tilbrigðabók.
Skrifaði kafla upp úr fyrirlestrinum á Hugvísindaþingi, breytti og bætti (vona ég) og bætti við meiri greiningu á gögnunum. Bókin er sko ekki komin út svo kannski ætti ég ekkert að vera að tala um þetta, kaflinn er ennþá í yfirlestri hjá ritstjórum, kannski komast þeir að þeirri niðurstöðu að þetta sé ekki birtingarhæft. Vonandi ekki samt. Það gæti skapað þrúgandi andrúmsloft á heimilinu því að kæró er aðstoðarritstjóri.

Desember 2008: Fyrirlestur á ráðstefnunni Cultures in Translation á málþinginu The Glory of Babel, sem við kæró héldum saman (en hvað við erum nú samhent par). Fyrirlesturinn hét The glory of non-agreement: The rise of a new passive. Þarna vorum við mest að pæla í föllum á frumlögum og andlögum og pælum svolítið í því hvað gerist þegar undirliggjandi fall er ekki það sama og yfirborðsfallið. Hugsunin er í stuttu máli sú að þó að við sjáum ekki í hvaða falli ákveðið orð er þá hafi það samt fall (skv.þessu hafa til dæmis orð í ensku ekki yfirborðsfall en samt sem áður hafa þau undirliggjandi fall). Og svo tengjum við þetta nýju þolmyndinni (sem ég nenni ekki að fara út í hér), það átti upphaflega að vera aðalatriðið í fyrirlestrinum en á endanum vorum við ekkert svo sannfærð um að það sem við ætluðum upphaflega að segja væri rétt. Einhverra hluta vegna var þetta skemmtilegasti fyrirlesturinn og við eigum ábyggilega eftir að gera eitthvað meira úr þessu.


Mér finnst þetta nú bara heilmikið til að gera á einu ári, ekkert af þessu er skyldubundið, þ.e. ekki hluti af námskeiði eða eitthvað svoleiðis. Svo, nú þarf ég bara að vinna úr þessu öllu þannig að þetta passi sem hluti af ritgerð og þá er ég barast komin heillangt!